Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Ίλιον: Ζήτω το 1954.



Το πορτραίτο της Βασιλίσσης ανεστηλώθη. Βρήκε την θέσιν του παρά των λοιπών πορτραίτων των ηρώων του καθεστώτος.
Η εποχή των εικονοκλαστών παρήλθε ανεπιστρεπτί.
Το πλατύ χαμόγελον της Α.Μ. δεν ήτο ικανόν δια να αποκρύψει τις πολλαπλασιασθείσες κουφάλες και τους συνομώτας.
Η αντιπολίτευσις, ακόμη και η συμπολιτευομένη, διαρκώς επιτιθέμενη, αμφισβητεί το πολίτευμαν.
-Σκασμός! Είστε μόνο το 30% , είπε ο διάδοχος.
-Ανάγωγοι.

Ο λαός των υπηκόων ήτο ευχαριστημένος. Καινοτομία. Δομές.
Τσιφτετέλι – Τσάμικο – Κοκορέτσι – Σπληνάντερο .
Ο ηγέτης Τζιμ Ιλ Τιουνγκ συνεχάρη την αυλήν με τα σύλλογα. Στο εγκάρδιο μήνυμά του, κάλεσε τον φίλον λαόν του Ιλίου και τας σεβαστάς αρχάς των συλλόγων να εργασθούν από κοινού δια την παγκόσμιον ειρήνην. Η οξυδέρκεια και η ωριμότης των υπηκόων των δύο χωρών είναι αυτή που θα αποτελέση το εφαλτήριον δια την παγκόσμιον τάξιν και ασφάλειαν. Συναδελφείτε και ευημερείτε.
Η λότζα του εξ Αμερικής συλλόγου, τα αξαδέρφια, επιβράβευσε την επανεκλογήν και απέδωσε τας πρέπουσας τιμάς με χειραψίαν αλύσου άνευ χειροκτίων.

Το παρδαλό κατσίκι μπεμπένισε καγχάζοντας.
-Ζήτω το 1954! Μπράβο σας και Ζήτω σας.
-Γούστο μου καπέλο μου και καπελαδούρα μου! ήτο η απάντησις της Α.Μ.
Όμως ο Βασιλεύς αντί καπέλου˙ ενεφόρη στέμμα, εις άλλο δε παραμύθι, ήτο γυμνός.
Ο λαός των υπηκόων ήτο ευχαριστημένος.
-Ζήτω το 1954! Μπράβο σας και Ζήτω σας.


Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Το Πάρκο Τρίτση και Τα Μυστικά του. Χλωρίδα και Πανίδα



το  Τέρας  του  Πάρκου 
Όλοι είχαν ακούσει γι αυτό, μα κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει.
Όταν έπεφτε το βράδυ… μια κραυγή που έμοιαζε με χλιμίντρισμα, προκαλούσε ρίγη και τρόμο στους λιγοστούς περιπατητές του πάρκου. 
 

Όντα φανταστικά εμφανίζονταν σαν από το πουθενά. Ένα εργαστήριο ασύλληπτης κρυφοβιολογίας κινδύνευε από ελληνόφωνα ανθρωπόμορφα πλάσματα.
Ο Πάρκος Τρίτσης ένοιωθε την απειλή. Οι εισβολείς θα πυροβολούνται.
-Τι θα απογίνει το εργαστήρι μου; Η χλωρίδα και η πανίδα ; … το άλογο παπί

το  Άλογο  Παπί
ποιούμαι την νήσσαν - κάνω την πάπια
αρχαίο παιχνίδι που επιβίωσε έως τις ημέρες μας
   πα,  πα,  πι,  πι,  -  μίνιστροι πολλοί
με χαρτούρα σε ποτίζουν, στο συρτάρι τους σε κρύβουν  -  άλογο παπί
σε φουσκώνουν με υποσχέσεις, περιμένοντας σινιάλο την κατάλληλη στιγμή
άλογο παπί  -  άλογο παπί   
♫ ♪
οι ευαίσθητοι τοπάρχες σε ταΐζουν με ψηφίσματα  -  κλαψ κροκοδειλί
άλογο παπί  -  άλογο παπί  
♫ ♪
σου ετοιμάζουνε μελέτες, λένε θέλουν να σε σώσουν  -  μίνιστροι πολλοί
άλογο παπί  -  άλογο παπί, το παπί που χλιμιντρίζει τ΄ άλογο παπί
δεν είναι άλογο ούτε πάπια  -  άλογο παπί
πα,  πα,  πι,  πι,  -  μίνιστροι πολλοί
   
 ‘’ Το θέλω στο φούρνο με γαρνιτούρα μανταρίνια αλά κρεμ ’’
Σλουρπ
Τα σάλια έτρεξαν σε τροφαντό στέλεχος που αρέσκεται στις γκουρμεδιές
-Το θέλω στο φούρνο με γαρνιτούρα μανταρίνια αλά κρεμ
-Ανόητε είναι καλύτερα να μείνει ζωντανό, έτσι θα φάμε πιο πολλά προστατεύοντάς  το
Το παπί που χλιμιντρίζει χρειάζεται ανάδοχο για την προστασία του

Πλίνθοι  και  Κέραμοι  ατάκτως  ερριμένα
Η τοπική αυτοδιοίκησις  πρωτοπόρος στη διατήρηση της αειφόρου βιοποικιλότητας. Φτάνει πια! Όχι στον εμπαιγμό

 


Επί των ημερών του βαρήκοου βένετου Σουφλιά τα πράσινα τοπαρχάτα αλάλαζαν ματαίως σε ασκήσεις επί χάρτου.
Σήμερα οι πράσινοι και οι βένετοι συμπλέουν, διεκδικώντας από κοινού μερίδια της ΑΟΖ του πάρκου, ψιττακίζοντας φιρμάνια ‘’οικολογικής’’ ευαισθησίας.


Σκάβουν, σκάβουν … Τίποτα όμως! Τζίφος! Άλλη μια βεβιασμένη απόπειρα οριοθέτησης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, στέφεται από παταγώδη αποτυχία. Τo αποτέλεσμα εμφανές˙  ολική καταστροφή του φυσικού χλοοτάπητα. Θα αντικατασταθεί με τεχνητό, υψηλών προδιαγραφών. Το κόστος θα καλυφθεί από το ΕΣΠΑ.
Το πόρισμα καταλήγει: Το Πάρκο Δεν Έχει Πετρέλαια, έχει όμως ψωμί.




Ο ευήκοος Υπεκάς Μανιάτης, της πράσινης συνιστώσας  των Βένετων, το υπόσχεται στα τοπαρχάτα. Ο ίδιος είναι απασχολημένος με την υψηλή πωλητική και τα μεγαλύτερα οικόπεδα˙ τα θαλάσσια. Προχωρά λοιπόν στη χάραξη και εν συνεχεία στην εκποίηση των θαλασσίων οικοπέδων νοτιοδυτικά του προτεκτοράτου, αφήνοντας τη νοτιοανατολική  περιοχή επιδεικτικά ‘’στην απέξω’’. Είχε προηγηθεί ο Βάγγος ο Πολλάβαρυς. Το οικόπεδο της νοτιοανατολικής  περιοχής, Στρογγύλης και Καστελλορίζου γωνία, ψάχνει για ιδιοκτήτη.

-Πρόκειται περί αρχαιολογικού χώρου, συμπληρώνει έτερος μινίστρος.


Αυτό  το  οικόπεδο,  ποιός  θα  το  πάρει;

 


-Είναι δικό μου, απαντά προύχοντας του σαντζακίου, ακαθορίστου καταγωγής. Το κατέχει η φάρα μου πάππου προς πάππου.
-Να! Ορίστε και το χρυσόβουλο του Αβδούλ Χαμίτ.
-Μα δε μπορούμε να το διαβάσουμε, είναι στ΄ αραβικά,
απαντούν οι γραμματικοί των τοπαρχάτων.
-Ούτε κι εγώ γνωρίζω, ανταπαντά ο προύχοντας, γι’ αυτό … εμπιστευθείτε με!
-Πως …πως … Δεν σας αμφισβητούμε, καμώνονται οι γραμματικοί. Θα το εγγράψουμε στα κατάστιχα αρκεί κι εσείς από την πλευρά σας να …
-Καταλαβαίνω, καταλαβαίνω. Δεν είμαι αχάριστος … παραχωρώ ακόμη στο βιλαέτι σας  τιμής ένεκεν, ως δωρεά, το χέρσο οικόπεδο που βλέπει στο φωταγωγό, αρκεί το πνευματικό κέντρο που θα κατασκευαστεί εκεί, να το φτιάξει η δική μου εταιρεία.

Συμφώνησαν. Ακολούθως, αφού φίλησαν το χέρι του ευεργέτη με ευλάβεια, προσκύνησαν και έκαναν αποδεκτή τη δωρεά.
Ο κύριος Αλί Μπεν Παρταόλας, ιδιοκτήτης πλέον, είχε καβατζάρει πιστοποιητικά με σύγχρονα μολυβδόβουλα.
Έτσι το ‘’ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος’’ αποδείχτηκε μύθος.
Υπήρχε βέβαια ένα μικρό πρόβλημα. Στο οικόπεδο υπήρχαν δέντρα. Πολλά δέντρα. Αιωνόβια. Κι αυτό το εμπόδιο όμως ξεπεράστηκε. Η εταιρεία του Παρταόλα θα υποχρεωνόταν για κάθε δέντρο που θα κόβει να φυτεύει τρία, σε άλλη άδενδρη περιοχή του προτεκτοράτου που είχε κηρυχθεί αναδασωτέα.
 Το Πνευματικό Κέντρο προείχε. Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε ο νόμος, μεταφορά συντελεστή δεντροφύτευσης, και όλα προχώρησαν. Βρέθηκαν τα κονδύλια. Ξεκίνησαν οι εργασίες. Βασικός χρηματοδότης, η τράπεζα του Παρταόλα. Για κάθε καθυστέρηση,  χρέωνε και νέους τόκους.
 Υπερημερίες υπερχιλιετείς. Νάχει το προτεκτοράτο να πληρώνει.
Και θα πλήρωναν οι υπήκοοι!
 -Όλοι; Όχι όλοι. Οι γραμματικοί είχαν φροντίσει να εξαιρέσουν τους ευεργέτες!

Κάποτε το  έργο τελείωσε. Πλήθος κόσμου είχε παραταχθεί με τάξη κι ευπρέπεια να θαμάξει. Όταν έπεσε το σεντόνι των αποκαλυπτηρίων φάνηκε η επιγραφή του Πνευματικού Κέντρου. ‘’Grand Casino Royal’’! Λαμπιόνια άρχισαν να αναβοσβήνουν.
Ο κ. Αλί Μπεν χαμογέλασε ευτυχισμένος και ξεκίνησε μονάχος του να χειροκροτεί. Ακολούθως ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και παλαμάκια μινίστροι και γραμματικοί.
Βουβό το πλήθος παρακολουθούσε.
Ο κ. Αλί Μπεν άρχισε την ομιλία του λέγοντας ’’ για όλη την επόμενη εβδομάδα  το
Grand Casino Royal θα λειτουργήσει χωρίς είσοδο δωρεάν. Στους πρώτους εκατό χιλιάδες παίκτες θα δοθούν δωρεάν μάρκες αξίας χιλίων ευρώ. Τι περιμένετε; Έχουμε jackpot στον κουλοχέρη…’’
Το πλήθος ξέσπασε σε παρατεταμένα χειροκροτήματα και όρμησε ασυγκράτητο στα ενδότερα του Πνευματικού Κέντρου.

Τα κανάλια των ευεργετών έλεγαν και ξανάλεγαν για την απίστευτη ευκαιρία, για τη γενναιόδωρη προσφορά. Μεγαλοδημοσιογράφοι καθημερινά εξηγούσαν στο κοινό το σωστό τρόπο άσκησης πίεσης στο μοχλό του κουλοχέρη, για στατιστικά εγγυημένα κέρδη. Δακρυσμένοι πανελίστες παρουσίαζαν δημοσκοπήσεις που κατέρριπταν κάθε στερεότυπο. Τα ηνία του προτεκτοράτου ανέλαβαν οι ευεργέτες τοποθετώντας τους ανθρώπους τους παντού.
Εκδρομείς από όλη τη χώρα συνέρρεαν στο Πνευματικό Κέντρο. Άλλος πουλούσε τα χωράφια του, το σπίτι ή τη στάνη του για να πάρει ρευστό να παίξει. Άλλοι πουλήσαν οικογένειες, φίλους, τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους.

Τα καθρεφτάκια των ιθαγενών είχαν αντικατασταθεί με μάρκες και αργύρια.

Εξίσου καλά τακτοποιήθηκε το ζήτημα  της μεταφοράς συντελεστή δεντροφύτευσης. Αναδασωτέος τόπος προσδιορίστηκε η νήσος Γυάρος. Ο Παρταόλας πήρε δάνειο από τη δική του τράπεζα και …  για κάθε δέντρο ελάτης που έκοβε˙ φύτευε τρεις μαϊντανούς. Έτσι ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις του, κι ας έλεγαν μερικοί πως υπερτιμολόγησε τα ναύλα μεταφοράς των μαϊντανών αφού χρησιμοποίησε τη δική του ναυτιλιακή εταιρεία που επιδοτούνταν για τα δρομολόγια και τα πετρέλαια.

Πράσινοι και Βένετοι πανηγύρισαν καταμετρώντας τ’ απίδια πού ’πιασε ο σάκος.

Έκλεισαν το φάκελο συμβάντων του Πνευματικού Κέντρου και τηγάνισαν λαγούς με πετραχήλια.

Τα  Νηστικά  του  Πάρκου

Χνουδωτός Ορνιθόγατος. Ο συγκεκριμένος Γαλαζομάτης, είναι τασμανός και εξαιρετικά σπάνιος. Τον αγαπούν ιδιαίτερα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.


Τσαλαπετεινός, koukouroukos. Αιώνες τώρα κυνηγούν να τον εξολοθρεύσουν θεοί και άνθρωπες. Από την εποχή του Αριστοφάνη προσπαθεί να επιβιώσει στην Νεφελοκοκκυγία, την Ιδανική πολιτεία των Πουλιών. Ανεξάρτητο είδος. Δεν επιδέχεται μεταλλάξεις.


Κατσουλοπαπί μπιάνκο και Σταχτολαγοτσαλαβούτα. Τα βιβλία βιολογίας δεν τα αναφέρουν ποτέ, και πολύ καλά κάνουν.



Dinoduck, υβριδική υγροβιόπαπια. Δημιουργήθηκε στο μυστικό εργαστήρι του Πάρκου όταν κατά λάθος επωάστηκε αυγό Φαμπερζέ αντί αυγού μάτι.


Γατόπαπια η κοινή. Στο στιγμιότυπο της φωτογράφησης φορούσε τα μαύρα της βατραχοπέδιλα. Συνήθως φορά πέταλα. Ζηλεύει το Άλογο Παπί και θέλει να γίνει σαν κι αυτό. Ο Πάρκος Τρίτσης της είπε ‘’σε κάποια άλλη ζωή’’. Θα χρειαστεί να περιμένει αρκετά, μιας και σαν γάτα έχει επτά ζωές.


Κουκουβάπια, hydroglafx tritsis athinaia. Κουκουβάπ, κουκουβάπ. Όταν ακούσετε αυτή τη φωνούλα κάντε ησυχία˙ και αν είστε τυχεροί, σε λίγο θα εμφανιστεί μπροστά σας η ντροπαλή Υδρογλαύκα η Αθηναΐς. 



Ρεντ χοτ η Μοϊκανή. Τσίλικη πιπεριά. Δεν υπήρξε ποτέ πράσινη. Η κοκκορόκαμπια η πασόκα την αποφεύγει. Για αισθητικούς και μόνο λόγους δε θα αναρτήσουμε φωτογραφία της κοκκορόκαμπιας.


Το Μπαμπουινοκότσυφο ενώ χασμουριέται. Όταν ήταν άνθρωπας ήταν δημόσιος υπάλληλος. Το karamaimou tarzanpouli (καραμαϊμού ταρζάν πουλί) αν και δεν είναι μπαμπουίνος, επικράτησε να γίνει γνωστό με τη λανθασμένη λαϊκή του ονομασία. Πάσχει από το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης.




psittacula. Τα παπαγαλάκια  του Πάρκου. Γαλάζια, Πράσινη και Παγχρωματική Συνιστώσα. Κάποια από αυτά ξεγελάστηκαν από τα σπαρακτικά δάκρυα της Κροκοπέρδικας και συνεργάστηκαν μαζί της πριν καταλήξουν λαχταριστή λιχουδιά στα κοφτερά της δόντια. Ορισμένα άλλα, οι κακές παρέες βλέπετε, μεταμορφώθηκαν σε Κροκοπαπαγάλους.



Κροκοπέρδικα, η Σαρκοβόρος. Krokoperdix carnivorous. Το πιράνχας του αέρα. Αποφύγετε κάθε συναναστροφή μαζί της. Ξεγελά τα αμέριμνα θύματά της με κροκοδείλια δάκρυα. Συνεργάζεται με την Κοκκορόκαμπια και τον Κροκοπαπαγάλο.



Λυκόχηνο φύλαξ. Αν το συναντήσετε μόνο του είναι ακίνδυνο, προτιμά να κάνει την πάπια. Αν πέσετε σε αγέλη την παπίσατε. Γίνεται γκρι λύκος. Μη σας ξεγελά το βάδισμα χήνας. Ζει στις στέπες του πάρκου και όταν δεν παρελαύνει καταδιώκει τα φραουλοβάτραχα. Οπλοφορεί.




kangarooleon tritsi amfipolitis. Ο Λεωκάγκουρας. Ο βασιλιάς των Κάγκουρων. Στον μάρσιπό του κρύβει φωτογραφίες από τα παιδιά του, που μετανάστευσαν σε Αφρική και Αυστραλία. Ο Λεωκάγκουρας όταν ήταν άνθρωπας ψήφιζε ΣαμαροΒενιζέλο. Προστατεύεται από τους μαθητές Λυκείων. Μπορείτε να τον δείτε στις σαβάνες του πάρκου.


Γεώμηλο Τριτσοκοάτλ, andes potato aristofanis. Είναι μακρινό δισέγγονο της πατάτας του Καποδίστρια. Παρατηρείστε το παραπάνω γεώμηλο προσεκτικά και θα αντιληφθείτε γιατί οι επαναστάτες του ΄21 αρνήθηκαν αρχικά να το καλλιεργήσουν. Αυτοί προσπαθούσαν να το ξεριζώσουν κι αυτό πήδαγε σα μπάκακας. Μια και δυο απηύδησαν. Αφού δε μπορούσαν να το πιάσουν, σταμάτησαν να το κυνηγούν˙ κι έτσι για λίγα χρόνια έφτιαχναν τη σκορδαλιά τους χωρίς πατάτα, με ξερό ψωμί, ώσπου κάποιος ευφάνταστος αρματολός το ‘πιασε με φάκα και το εξημέρωσε κεντρώνοντάς το στην κορυφή με αγριόσκορδο, το βολβώδες μονοετές φυτό της οικογένειας των λιλιιδών δηλαδή.


Γύπας, το όρνιο του πάρκου. Σαρκοβόρο αρπακτικό αλλά και πτωματοφάγο. Κυριολεκτικά ξεκοκκαλίζει τα πάντα. Ιδιωτεύει και προστατεύεται από ομάδες και μκο εκτός του πάρκου αν και καραδοκεί να εισέλθει σε αυτό. Θρυλείται ότι πρόκειται για ψηφιακή μετάλλαξη του Gyps himalayensis. Συναντάται και σε αθλητικές εγκαταστάσεις.





Strawberriecouax aristofanes, Mousezarzava kiwi frutix. To Φραουλοβάτραχο όπως και ο Ακτινιδοπόντιξ ο Εδώδιμος είναι ξεχωριστά είδη, φρουτώδη ζαρζαβατικά με πολλές πρωτεΐνες, αποτέλεσμα μείξης χλωρίδας και πανίδας.
 Ο Πάρκος Τρίτσης τα δημιούργησε στο εργαστήριό του με αγαθές προθέσεις, αλλά η κατάσταση ξέφυγε. Όταν η φράουλα που ονειρευόταν να γίνει βάτραχος κι ο ποντικός που ήθελε να γίνει ακτινίδιο είδαν τις επιθυμίες τους να γίνονται πραγματικότητα, το μετάνιωσαν. Ήταν όμως πολύ αργά. Το σύμπαν δεν συνωμοτούσε υπέρ τους πια. Αναγκάστηκαν να αλλάξουν τόπο διαμονής και χώρα. 

Πριν από εικοσιπέντε αιώνες στην Κίνα ζούσε ο Τσουάνγκ Τσου. Ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα. Το όνειρό του ήταν τόσο ζωντανό που ξύπνησε μπερδεμένος. Δεν ήξερε πια αν ήταν ένας άνθρωπος που ξυπνούσε στα όνειρα μιας πεταλούδας, ή μια πεταλούδα που ξυπνούσε στα όνειρα ενός ανθρώπου.

Ότι και αν συμβαίνει όμως τα  ζούδια που αναφέραμε παραπάνω, καθώς και άλλα παρόμοια, καταγράφηκαν στο βιβλίο συμβάντων του Πάρκου, κι εξαφανίστηκαν μαζί με αυτό το βαρύ χειμώνα του 2018.
 


κάντε κλικ στις εικόνες για να δείτε καλύτερα


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...