Oι
χοιροβοσκοί είχαν ξεμείνει από λάσπη και κόπρο.
Με το ραβδί της Κίρκης τα απειλούσαν.
Αν σας αγγίξουμε με αυτό μπορεί και να ξαναγίνετε άνθρωποι.
Μα τόσο κόπο κάναμε να γίνουμε γουρούνια, να βρούμε ένα βοσκό,
μια αγέλη, ένα χοιροστάσιο.
Όχι, όχι, να μη γίνουμε πάλι άνθρωποι! Δεν ήμασταν ποτέ. Η
θέση μας είναι εδώ.
Γκρν, Γκρν γρύλλισαν ˙ και για να φανούν πιο πειστικά
βούτηξαν στο βόρβορο.
Τα γραβατοφορεμένα στίφη γουρουνιών καλωσόρισαν έναν ‘’ανέλπιστο
εχθρό’’, πιο χρήσιμο κι απ τον καλύτερό τους φίλο, τα παιδιά με τα μαύρα.
Αφήστε να περάσουν είναι δικοί μας! Άπληστοι Χοιροβοσκοί κι
Αδηφάγα Γουρούνια.
Τα γουρούνια στο κυνοβούλιό τους, γρύλλιζαν ανικανοποίητα.
Διαισθάνονταν το φόβο της σφαγής. Κάθε φορά που αυτά κινδύνευαν, οι χοιροβοσκοί
φρόντιζαν να τα προστατέψουν. Πότε με πολέμους, εμφύλιους και μη, πότε με
δικτατορίες. Και τα γουρούνια αλώβητα την έβγαζαν καθαρή. Όσο καθαρή μπορούν να
τη βγάλουν τα γουρούνια.
Κυλιούνταν στη λάσπη, την κόπρο και το αίμα. Των άλλων
πάντοτε. Οι Χοιροβοσκοί τα φρόντιζαν.
Αυτά Ήταν τα αγαπημένα τους γουρούνια.
Αυτά Έκαναν όλες τις βρωμοδουλειές για
να μένουν Εκείνοι αθέατοι. Σαν όλα τα παμφάγα, τα γουρούνια κάποιες φορές ήταν τόσο
ακόρεστα που τρώγονταν μεταξύ τους, ή μη έχοντας τι άλλο να φάνε, έτρωγαν τα περιττώματα
τους. Τότε οι χοιροβοσκοί τα μάλωναν ή τα απειλούσαν με σφαγή. Ενίοτε θυσίαζαν
τελετουργικά όποιο είχε αγριέψει ανεξέλεγκτα και ανθρώπιζε επικινδύνως.
Στη θέα του ραβδιού
της Κίρκης αυτά συνετίζονταν.
Νάστε μονοιασμένα και
υπάκουα για να περνάμε όλοι καλά, τους έλεγαν. Κι αυτά άλλαζαν σχηματισμούς κι αγέλες
για να διατηρήσουν τις ισορροπίες. Διάλεγαν ιδεολογήματα και πινακίδες από έναν
απίστευτο συνδυασμό που τους δίνονταν
για να διατηρηθεί η Τάξις. Οι χοιροβοσκοί το γνώριζαν αυτό και δεν ανησυχούσαν,
γιατί όσες πινακίδες κι όσα ιδεολογήματα
κι αν εφεύρισκαν, τα γουρούνια παρέμεναν πάντοτε γουρούνια. Ακίνδυνα για τους
χοιροβοσκούς ,επικίνδυνα για τους τριγύρω. Όμως, που και που, για να τα κρατήσουν σε εγρήγορση
και να τα κάνουν ακόμα πιο αδηφάγα, οι χοιροβοσκοί έβαζαν καινούργια κόπρο στο
κυνοβούλιο και νέα πιο δυναμικά γουρουνάκια, πρόθυμα να αντικαταστήσουν τα γηραιά
που ευδοκίμως ετερμάτιζαν την σταδιοδρομία τους.
Μάβρη Γαβγή, για να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Αίμα και
Τιμή. Κραυγάζει η αγέλη.
Επιχείρηση
Σκούπα. Για να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Καλή φράση,
αλλά για οδοκαθαριστές.
Η Μάβρη
Γαβγή, το εγκληματικό δεκανίκι της νεοταξικής κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας
αλυχτά:
Αίμα μόνο
για έλληνες. Να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Κραυγάζει η
αγέλη και κυλιέται στην κόπρο. Οι χοιροβοσκοί απολαμβάνουν. Αθέατοι.
Παραπίσω˙
ανέγγιχτα κι απρόσιτα τα Αφεντικά των χοιροβοσκών .
Αίμα μόνο από
Έλληνες. Απαιτούσαν.
Η τιμή του Αίματος
ανέβαινε ανεξέλεγκτα στο Διεθνές πολιτικό χρηματιστήριο. Δικαιώματα άλλαζαν χέρια εν ριπή οφθαλμού. Άπληστοι Χοιροβοσκοί έδιναν
κι έπαιρναν συχαρίκια. Η κόπρος του Αυγεία αυγάταινε. Το άλλοθι που τόσο πολύ είχαν
ανάγκη για να εξαγνιστεί η συμμορία της κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας τους, κατασκευαζόταν
εδώ και καιρό στα εργαστήρια κυβερνητικής των Αφεντάδων. Έτοιμα πολλά σενάρια αναλόγως των περιστάσεων.
Δεν ήταν δα
και τόσο δύσκολο. Αίμα, Τιμή, Λύση Τελική. Σε τόσες χώρες είχε ανεβεί η ίδια παράσταση,
σιγά μην αποτύγχανε εδώ που το έδαφος είναι πάντα πρόσφορο.
Οι χοιροβοσκοί
καμαρώνουν για τη νέα φουρνιά .
Νάτοι! φοράνε μαύρα, για να μη φαίνονται οι βρωμιές
τους.
Αίμα μόνο
για έλληνες γαβγίζουν .
Πείτε τους
όχι. Αρνηθείτε.
Όχι στο ‘’ελληνικό
αίμα τους’’ προφυλαχτείτε από το μολυσμένο ‘’ελληνικό αίμα τους’’
Δεν το έχουμε
ανάγκη.
Άλλωστε
Στις φλέβες μας κυλά ΙΧΩΡ και όχι αίμα.
Με το ραβδί
της Κίρκης τα απειλούσαν.
Αν σας
αγγίξουμε μ αυτό μπορεί και να ξαναγίνετε άνθρωποι.
Και τότε
ξέρετε τι σας
περιμένει … είπαν οι χοιροβοσκοί
Και τους
πέταξαν κατάμουτρα πολυκαιρισμένα βιβλία
της Ιστορίας των
Ανθρώπων.
Στη θέα του ραβδιού της Κίρκης και της
Ιστορίας αυτά συνετίζονταν.
δες και La surconsommation η υπερκατανάλωση - τα ανθρωποκατοικίδια
