Τριαντάφυλλα
στό παράθυρο
Σκοπὸς
τῆς ζωῆς μας δὲν εἶναι ἡ χαμέρπεια. Ὑπάρχουν ἀπειράκις ὡραιότερα πράγματα καὶ
ἀπ’ αὐτὴν τὴν ἀγαλματώδη παρουσία τοῦ περασμένου ἔπους. Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας
εἶναι ἡ ἀγάπη. Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ ἀτελεύτητη μᾶζα μας. Σκοπὸς τῆς ζωῆς
μας εἶναι ἡ λυσιτελὴς παραδοχὴ τῆς ζωῆς μας καὶ τῆς κάθε μας εὐχῆς ἐν παντὶ
τόπῳ εἰς πᾶσαν στιγμὴν εἰς κάθε ἔνθερμον ἀναμόχλευσιν τῶν ὑπαρχόντων. Σκοπὸς
τῆς ζωῆς μας εἶναι τὸ σεσημασμένον δέρας τῆς ὑπάρξεώς μας.
Ὑψίπεδον τῆς διελεύσεως
Πουλιά
στόν ἀέρα
Καί τρωκτικά στίς τζέπες τοῦ καιροῦ
Κάθε καρδιά κτυπᾶ στα στήθη
Καθώς σφυρί πού τραγουδᾶ
Περιστροφές αἰλούρων κ’ ἐρωτευμένων γυναικῶν
Στήν χλόη καί στίς ὂχθες
Τῶν ποταμῶν μέ τά σταχτιά βαπόρια.
Καί τρωκτικά στίς τζέπες τοῦ καιροῦ
Κάθε καρδιά κτυπᾶ στα στήθη
Καθώς σφυρί πού τραγουδᾶ
Περιστροφές αἰλούρων κ’ ἐρωτευμένων γυναικῶν
Στήν χλόη καί στίς ὂχθες
Τῶν ποταμῶν μέ τά σταχτιά βαπόρια.
Ὅλα
στή γῆ θέλουν ἀγάπη και στοργή
Τά πάντα μοιάζουν στήν βαθύτερη πηγή τους
Τά κύτταρά μας τά ἐπισκέπτονται οἱ μέλισσες
Τά ονείρατά μας κατοικούν μές στις ψυχές μας
Καί λούονται μές στά ποτάμια
Μέ πληθυσμούς καί μέ αγέλες.
Τά πάντα μοιάζουν στήν βαθύτερη πηγή τους
Τά κύτταρά μας τά ἐπισκέπτονται οἱ μέλισσες
Τά ονείρατά μας κατοικούν μές στις ψυχές μας
Καί λούονται μές στά ποτάμια
Μέ πληθυσμούς καί μέ αγέλες.
Ὅλα
στή γῆ θέλουν ἀγάπη και στοργή
Εἴμαστε κλῶνοι μέ πεφτάστερα μπλεγμένα μές στά φύλλα
Τῆς λεωφόρου πού μᾶς ἔρχεται καί κατευθύνει
Τά γάργαρα συμπλέγματα τῶν πανηγύρεων
Σέ κάθε στροφή τοῡ δρόμου μές στό δάσος
Μέ τά πολύχρωμα πουλιά καί τά μαμούνια
Πού φτερουγίζουν μές στα γέλια τῶν παιδιῶν
Μέ τά τζιτζίκια πού ἀγάλλονται στή ζέστη
Καί προκαλοῡνε στύσεις στούς πατέρες
Καί προκαλοῡνε στύσεις στούς υἱούς
Μπροστά στίς ἐξαδέλφες καί τίς φίλες
Μέσα στά σμήνη τῶν παλμῶν τῶν ὁδοιπόρων
Πόθοι ἀγοριῶν καί πόθοι κορασίδων
Πόθοι ἀνδρῶν καί πόθοι γυναικῶν
Τροῡλοι ψηλοί καί οὐρανομήκεις καπνοδόχοι
Ζητωκραυγάζουν τήν ἀνάγκη τῶν ἐρώτων
Μέσα στίς πόλεις καί τούς κάμπους
Μέσα στά ὂρη καί τά δάση
Μέσα στούς βάτους καί τίς πέτρες
Πίδακες τῆς ἀνέμποδης ἀναπηδήσεως
Καί πύραυλοι πού δέν μαραίνει ὁ χρόνος τήν ἀλκή τους
Ζητωκραυγές κι ἀκατανόητα τραγούδια
Κραυγάζουν τήν ἀνάγκη των ἐρώτων
Μέ τά κουτιά τους ἀνοιγμένα
Μέ τά κόκκινα χείλη τους βρεγμένα
Μέ τά γαλάζια βλέφαρα ανοιχτά
Πρός τά πελάγη καί τόν γαλαξία
Τοῡ στήθους καί τοῡ σπέρματος πού ἀναβλύζει.
Εἴμαστε κλῶνοι μέ πεφτάστερα μπλεγμένα μές στά φύλλα
Τῆς λεωφόρου πού μᾶς ἔρχεται καί κατευθύνει
Τά γάργαρα συμπλέγματα τῶν πανηγύρεων
Σέ κάθε στροφή τοῡ δρόμου μές στό δάσος
Μέ τά πολύχρωμα πουλιά καί τά μαμούνια
Πού φτερουγίζουν μές στα γέλια τῶν παιδιῶν
Μέ τά τζιτζίκια πού ἀγάλλονται στή ζέστη
Καί προκαλοῡνε στύσεις στούς πατέρες
Καί προκαλοῡνε στύσεις στούς υἱούς
Μπροστά στίς ἐξαδέλφες καί τίς φίλες
Μέσα στά σμήνη τῶν παλμῶν τῶν ὁδοιπόρων
Πόθοι ἀγοριῶν καί πόθοι κορασίδων
Πόθοι ἀνδρῶν καί πόθοι γυναικῶν
Τροῡλοι ψηλοί καί οὐρανομήκεις καπνοδόχοι
Ζητωκραυγάζουν τήν ἀνάγκη τῶν ἐρώτων
Μέσα στίς πόλεις καί τούς κάμπους
Μέσα στά ὂρη καί τά δάση
Μέσα στούς βάτους καί τίς πέτρες
Πίδακες τῆς ἀνέμποδης ἀναπηδήσεως
Καί πύραυλοι πού δέν μαραίνει ὁ χρόνος τήν ἀλκή τους
Ζητωκραυγές κι ἀκατανόητα τραγούδια
Κραυγάζουν τήν ἀνάγκη των ἐρώτων
Μέ τά κουτιά τους ἀνοιγμένα
Μέ τά κόκκινα χείλη τους βρεγμένα
Μέ τά γαλάζια βλέφαρα ανοιχτά
Πρός τά πελάγη καί τόν γαλαξία
Τοῡ στήθους καί τοῡ σπέρματος πού ἀναβλύζει.
Τριαντάφυλλα στό παράθυρο
. 1935 - Ὑψικάμινος
Ὑψίπεδον τῆς διελεύσεως . 1936 - Τό Σῶμα τῆς Πρωῒας
Ὑψίπεδον τῆς διελεύσεως . 1936 - Τό Σῶμα τῆς Πρωῒας
