το ιερόν σκεύος και η εμφάνισις του σοφού ερημίτου

Η Κατρίν δεν άντεχε άλλο. Όσο κι αν προσπαθούσε να συγκρατήσει τα νεύρα της, τής ήταν αδύνατο. Ξέσπασε.

- Είναι το τρίτο τηγάνι που μου καταστρέφει!

- Ήταν δώρο της θείας μου.

- Της θειάς σου!  έκανε έκπληκτος ο Βίας.

Η τηγανιά τον βρήκε στο δοξαπατρί. Ο άτυχος τραπεζίτης, ενώ  το ασθενοφόρο τον μετέφερε στο Memorandum Hospital των Βρυξελλών, σιγοψιθύρισε τα μικρά γράμματα των συμβάσεων.

- Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη! κάγχασε η Κατρίν.

Ο Βίας Σαδδώκ και η Κατρίν Ισμαήλογλου ήταν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι. Ένα αντισυμβατικό μοντέρνο ζευγάρι που επιβίωνε κόντρα στις θρησκευτικές προκαταλήψεις. Ο Βίας εβραϊκής καταγωγής από τα Γιάννενα και η Κατρίν μουσουλμάνα από τη Ρόδο, έμεναν στο Σίτυ του Λονδίνου μέχρι που ξεκίνησε η κρίση.  Είχαν γνωριστεί στις επιχειρήσεις των Μακ και Σεβ όπου και εργάζονταν˙ ο ένας ως ταμίας, η άλλη ως τηλεφωνήτρια. Ο Μάκης Μακρυχέρης και ο Ααρών Σεβνταλί, τα αφεντικά τους, συνέταιροι και φίλοι κολλητοί, είχαν το μαγαζί στο κέντρο του Σίτυ. Πωλούσαν παράγωγα στεγαστικών δανείων της τράπεζας Πειραιώς και οργάνωναν στοιχήματα με τη Halifax Bank.

Εκείνο το απόγευμα τα τηλέφωνα είχανε πάρει φωτιά. Η Κατρίν θυμάται σαν νάναι τώρα το διάγγελμα του Γαπ στο Καστελλόριζο - το σήμα για το κλείσιμο του υποκαταστήματος των Μακ και Σεβ. Ο Βίας ολόκληρη εκείνη τη βδομάδα ζήτημα να κοιμήθηκε ένα πεντάωρο, κι αν. Διάβαζε τις αναφορές της Goldman Sachs. Η Κατρίν ανησυχούσε. Σκεφτόταν το μέλλον τους. Ξημέρωνε αβέβαιο και υποθηκευμένο σαν το αγαπημένο τους loft. 

Το ζευγάρι αποφάσισε να μετακομίσει στην Ελλάδα. Οι Μακ και Σεβ τούς πρότειναν για διαχειριστές Supervisors στο παράρτημα της οδού Ομήρου.

Ο Βίας ετοίμαζε το τελευταίο πρωινό γεύμα πριν την αναχώρηση. Απορροφημένος από τις σκέψεις του ξέχασε το τηγάνι στη φωτιά. Πυκνός καπνός και τσίκνα καμμένου μπέηκον τον επανέφεραν στην πραγματικότητα. Ξεκόλλησε με τη σπάτουλα τα υπολείμματα απ΄ τα μαυρισμένα λίπη. Μια μορφή αποκαλύφθηκε στη βάση του καρβουνιασμένου τηγανιού. Ένας άντρας με γένια. Τα μάτια. Η μύτη. Τα μαλλιά.

- Θαύμα! Είναι Θαύμα. Πρόλαβε να ξεστομίσει ο Βίας.

-  Μία Θεία Μορφή στο τηγάνι μας!

- Είναι της θείας μου, της Τσαμπίκας, της χριστιανής, είπε συγκινημένη η Κατρίν.

Σάλος προκλήθηκε στη γειτονιά του φιλήσυχου ζευγαριού, όταν μαθεύτηκαν τα συμβάντα με το ιερό τηγάνι. Φανατικοί ισλαμιστές και ζηλωτές εβραίοι έφτυναν εαυτούς και αλλήλους όταν δεν έφτυναν στον κόρφο τους.

- Οι Σαδδώκ είναι ελληνίζοντες!
- Οι Ισμαήλογλου είναι κρυφοχριστιανοί!

- Είναι προσβολή! Μπέηκον! Χαλάλ ή Κόσερ;

Η ζωή του τρομοκρατημένου ζευγαριού κινδύνευε. Εχθροί και φίλοι, ομόθρησκοι κι αλλόθρησκοι απειλούσαν με αντίποινα κι όλοι μαζί ζητούσαν εξηγήσεις.

- Ποιός αγόρασε το μπέηκον; ποιός το τηγάνισε; το τηγάνι ήταν κεραμικό ή είχε επίστρωση τεφλόν; 

Εμπειρογνώμονες του Βατικανού αφού εξέτασαν επιμελώς το ιερόν σκεύος απεφάνθησαν: τα χαρακτηριστικά της αχειροποιήτου εικόνος που σχηματίζουν τα ίχνη απ’ το καμμένο μπέηκον στο τηγάνι, ομοιάζουν μα δεν είναι του Χριστού. Άλλωστε ο Χριστός δεν θα ενεφανίζετο ποτέ εις σκεύος εβραίου ή μουσουλμανίδος.

Ποία ήτο όμως τότε η θεία μορφή που απετυπώθη εις το ιερόν σκεύος; Το αίνιγμα επιζητούσε λύσιν.

Ήτο ο μύστης της ερήμου, ο σοφός ζητιάνος Φραζάπ Μιλαρεμί. Η αποκάλυψις αύτη εδόθη δι΄ ενυπνίου ενοράσεως εις τινάν ιατρόν, Γκρεκάνον Κροτωνιάτην, πιστόν μελετητήν των εν τη ερήμω τελευτησάντων μυστών, όστις και ανηφέρθη εις τoυς σωθέντας λόγους του Φραζάπ.

ηγαπάτε τα νέφη  ως η γαία

ουδείς αναμάρτητος  πάρεξ των αμαρτωλών

υμείς τε και ημείς  εν και τω αυτώ

όστις τον εαυτόν αυτού φυλάττει  άφατος εν τοις ουρανοίς ει